Jory Hooijer scoort er wéér 1 te weinig
Zaterdag 3 februari, de Meeuwen 2 kwamen op bezoek in Wageningen. Belangrijk potje, bij winst zouden we uitlopen naar een verschil van 7 punten met de nummer 3 de Meeuwen. Bij verlies zou de Meeuwen naderen tot 3 punten, hun laatste kans om aan te haken voor de bovenste plekken. We speelden dit keer op een iets schappelijkere tijd, 17 uur in plaats van de gebruikelijke 21:30. Maar ook dat was niet goed volgens sommige spelers van Wageningen 3, want wanneer moet je dan eten als je om 17 uur speelt? Maar ondanks deze moeilijke omstandigheden werd er om 17:00 ingefloten voor de wedstrijd. Daarnaast begonnen we dit seizoen ooit met 7 dames, waarvan er zaterdag nog 3 overgebleven waren en fit genoeg waren om aan de wedstrijd te beginnen. Gelukkig was Mila bereid om, net als vorige week, te starten in de basis. Misschien voelen jullie het al aankomen na deze eerste zinnen en de titel, maar ik probeer alvast was excuses te verzinnen voor de verliespartij van deze week.
De wedstrijd begon, zoals wel vaker het geval dit seizoen, met een achterstand van 0-3. Een time-out volgde en dat leek ons wakker te schudden. We kwamen terug tot een gelijke stand, waarna het telkens stuivertje wisselen was qua scores. Het verschil tussen beide ploegen werd nooit groter dan 3 punten. Na rust zette deze trend voort, maar zo richting het einde konden we een gat van 3 doelpunten slaan. Helaas kwam de Meeuwen net zo snel weer terug en tot 2 minuten voor tijd stond er een 19-19 op het scorebord. Met nog anderhalve minuut te gaan, misten wij een strafworp, waarna hij aan de andere kant wel viel. Een spannende laatste minuut volgde, waarin coach Steven erg last had van zogeheten laatste minuut paniek, waarin het van cruciaal belang was dat de tijd werd stopgezet op de juiste momenten. En dan vooral van cruciaal belang voor de gemoedstoestand van Steven. Helaas had het nauwgezette klokbeheer van ondergetekende geen enkel effect en werd er in de laatste minuut niet meer gescoord. Hierdoor lopen wij dus tegen onze eerste verliespartij van dit zaalseizoen aan en zullen we volgende week moeten winnen om het kampioenschap in eigen hand te houden.
Dan toch nog een paar zaken die ik graag zou willen delen met jullie, waarom ging het dan deze week mis? Ik heb geobserveerd dat onze één-na-trouwste supporter Els weer netjes op de tribune zat na toch wel een periode van afwezigheid. Maar wie was er niet? Juist ja, onze trouwste supporter Marco… Daarnaast heb ik verschillende spelers van Wageningen 3 gesproken na de wedstrijd en daar kwamen toch ook een paar opvallende uitspraken voorbij. Om te beginnen met Chris, hij zei alles gegeven te hebben deze wedstrijd, maar dat zijn vakgenoot Jory Hooijer er wéér 1 te weinig heeft gemaakt. Hiervoor moeten we even terug naar de wedstrijd tegen Tiel, waarin Jory weliswaar de gelijkmaker binnen schoot, maar iedereen van mening was dat als hij nou eerder was begonnen met scoren we gewoon netjes gewonnen hadden. Afgelopen zaterdag gebeurde dit dus weer, maar ditmaal verloren we zelfs. Als Jory nou gewoon zijn negende van de avond had gemaakt, zoals afgesproken voor de wedstrijd, was er op zijn minst een gelijk spel behaald. Vervolgens sprak ik Ernst ’s avonds over de wedstrijd. Helaas was daar weinig van te maken, omdat Ernst toch al de nodige biertjes ophad en ik dus niet kan garanderen dat ik zijn uitspraken ten eerste serieus kan nemen en ten tweede überhaupt goed verstaan heb.
Gelukkig is er deze week de kans om ons te herpakken van deze nederlaag. We spelen in Maarssen tegen OVVO, de nummer 2 van onze competitie. Dat belooft weer een spannende pot te worden! Bijzonder feitje is nog wel dat we ondertussen nog maar 2 dames over hebben, het is een heuse afvalstrijd. Wie zal het einde van het seizoen halen?
Groetjes van het derde!