"Wanneer je lult, maakt belofte schuld"

“Belofte maakt schuld” is een eeuwenoud gezegde dat in de juridische wereld tot uitdrukking komt in het sluiten van een overeenkomst. Over het algemeen dienen de beloften die partijen daarbij doen, te worden nageleefd. Dat is een schuld voor iedere partij.

Aan het begin van het seizoen 2023-2024 maakte ik kennis met enkele nieuwe ouders en kinderen. Er werd gesproken over het plezier binnen de club, over de ontwikkeling van hun kind, de begeleiding binnen het team en reeds behaalde trofeeën... Toen ik hoorde dat er bij enkele nieuwkomers nog een trofee ontbrak, maakte ik een geintje dat dit nu wel goed zou komen. “Minimaal 1x kampioen per seizoen!” Natuurlijk is “kampioen worden” niet het hoofddoel op dit niveau en gaat het vooral om de vreugde en de sportieve ontwikkeling. Dan komt het plezier, het instant genot als winnen of zelfs kampioen worden, vanzelf wel.

De aftrap

Maar goed, ik had in mijn enthousiasme dus een kampioenschap beloofd. Na enkele trainingen en instructies gingen de kinderen het veld op uit bij Reehorst E1. Onze E5 werd redelijk weggespeeld. Ik weet precies wat er door het hoofd van Ronald Koeman ging toen ons Nederlands elftal tegen Oostenrijk speelde. Echter bleven Sterre en ik wel koeltjes in de rust en vertelden onze kids dat we gewoon elk doelpunt zouden gaan vieren als een overwinning. Dit hebben we 6 wedstrijden lang gedaan en leverde vreemde gezichten op bij de tegenstander toen we onze laatste wedstrijd met 4-12 verloren, maar wel het laatste doelpunt scoorden en zo juichend het veld afliepen.

“Je moet schieten, anders kun je niet scoren”

+

"Als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren"

=

?

Deze twee wijze uitdrukkingen van Cruijff namen we mee de zaal in. Er werd goed getraind op de basistechnieken gooien en (af)vangen en veel tijd besteed aan leuke balspelletjes en uiteraard de afronding met het schot. De sfeer groeide binnen het team en ze werden steeds meer een eenheid. En ineens stonden we met de E5 strak bovenaan. Met gemiddeld 11 doelpunten per wedstrijd cruise-den we richting een prachtig zaalkampioenschap. Een primeur voor sommige kinderen die nog niet eerder kampioen waren geweest, maar ook voor mij en Sterre was dit een primeur voor de zaal. Belofte ingelost! 😊 Maar holy mozes, wát een lange zenuwslopende rit was dat in de zaal zeg! Misschien voelde het als een cruise-tocht voor de kinderen, maar voor mij en Sterre was het storm Hans op zee in een kano. Je kunt beter de hele tijd 2^de  of 3^de  staan en dan *hop!* op het eind nog even een sprintje trekken en het kampioenschap afsnoepen. (tekst gaat door onder de foto's)

Toen het cruise-schip van onze kampioentjes eenmaal was aangemeerd bij de voorjaarscompetitie, stond er een mooie klus te wachten. DVO E1, SKF E3 en Animo E3 waren op papier gevreesde tegenstanders. Maar gelukkig speelden we op kunstgras en niet op papier. Met een beetje verwachtingsmanagement richting ouders en kinderen, plus de lente (op papier) gingen we vol vertrouwen van start. Mooi om te zien was dat onze E(enheid)5 het gemiddelde van 11 doelpunten per wedstrijd voort kon zetten. En het was uiteindelijk nog super spannend! Bij de laatste wedstrijd stond de E5 slechts 1 punt achter op nummer één SKF E3. Doordat wij onze laatste wedstrijd wonnen, waren we voor eventjes virtueel kampioen. Zou het dan toch..? Echter SKF E3 verzaakte niet in haar uitwedstrijd en uiteindelijk eindigden we toch op een prachtige 2^de plek.

Waar ik vroeger nog wel eens een “ik wil aan de kant!” hoorde, wilde iedereen nu dolgraag spelen. En het mooie aan die laatste thuiswedstrijd was ook nog eens dat iedereen van het team had gescoord. Vreugde en plezier alom!