It smells like team spirit: Het seizoen van de E1

Waar Kurt Cobain (Nirvana) ooit op ironische wijze schreef “Here we are now, entertain us”, dacht de E1 daar het afgelopen seizoen anders over en hebben ons juist ontzettend entertained! En daar schreef Robbie Williams dan weer een ander liedje over..

De klik-off (veld najaar)

Na de zomervakantie war we met de E1, een mooie mix van eerste en tweede jaars E. In het begin van het seizoen is het altijd even aftasten. De kennismaking, vinden ze elkaar leuk, is er een klik, en kunnen ze een beetje ‘ballen’? Een oefenwedstrijd direct na de zomervakantie is daar prima geschikt voor. De slachtpartij tegen Woudenberg E1 gaf Sterre en ik voldoende inzicht. Niks aan de hand, geen paniek. Wij zagen een groep toppers en “Woudenberg was just of another cookie" (zou Louis of Erik gezegd hebben). Nora, Emma, Joanne, Phillip en Christian hadden er zin in! Ook in other cookies...

Met winst op het DVO E-team van oud international Jos Roseboom (dank voor deze bonus info Alien, altijd leuk op je CV), schoten we uit de startblokken. Feest! Minder goed nieuws was dat we Nora de rest van het najaar seizoen moesten missen door een voetblessure. Ze was in haar slaap uit haar hoogslaper gevallen. Gelukkig waren er genoeg enthousiastelingen uit andere E teams die Nora tijdelijk konden vervangen. Dank Yvonne voor al het geregel van de invallers!

De groei (zaal)

Nora was inmiddels redelijk hersteld en daarnaast werd ook Arnout, een nieuwe jongen toegevoegd aan het team. Net begonnen met korfballen, maar met zijn juiste mindset, positieve instelling en enthousiasme klikte het al snel in het team. Het spel in de zaal werd sneller: dynamiek rond de korf, diepe en diagonale passes, en zelfs doelpunten met één hand.

De tegenstanders kwamen met het zweet tussen de billen naar Wageningen. Zo ook de latere kampioen MIA. 

Wat me het meest bijbleef uit die wedstrijd, was het moment in het laatste kwart: de glinstering en glimlach op de gezichten van onze kinderen. Dat gevoel: we kunnen ze pakken! Heerlijk. MIA zag ons dichterbij komen en koos ervoor om in dat laatste kwart nog hun beste heer tactisch (?) in te zetten als dame. De blik in de ogen van onze meiden zei genoeg. Kom maar op! De wedstrijd duurde echter net te kort om langszij te komen. De ballen vlogen er gewoonweg niet in. Eindstand 10-11. Natuurlijk was er even teleurstelling en dat mag. Ze hadden gestreden als blauwwitte leeuwen. Maar al snel overheerste ook de trots over het getoonde spel. Mede door het enthousiaste publiek! 

“It’s going to be legen – wait for it – dary!” (veld voorjaar)

Een voor sommige bekende uitspraak van Barney Stinson uit de serie How I met Your Mother. Nou, de moeders (en vaders) van de E1 hebben het geweten, tot in de laatste 2 minuten van de competitie. 

Doordat de E-jeugd bleef groeien, kregen Yvonne en Petra de kans om een nieuw E13 team op te richten. Arnout mocht daar zijn ervaring uit de E1 inzetten en zich verder gaan ontwikkelen. De E1 ging dus weer door in de initiële opstelling. 

Tot zover een fantastisch korfbalseizoen. Eigenlijk ontbrak er nog één ding. Geen hoofddoel, maar stiekem wel erg leuk voor de kinderen als het lukt; het kampioenschap. Maar hoe doe je dat nu zonder druk bij de kinderen te leggen? Kampioen worden kan gezien worden als bonus. Een gevolg van groei in vaardigheden, teamgevoel en plezier. Daarnaast helpt het natuurlijk om zoveel mogelijk te scoren. Liefst 10+ doelpunten per wedstrijd en het liefst ook nog altijd één meer dan de tegenstander. Tel je dit bij elkaar op, dan wordt je vanzelf kampioen. De koppies stonden goed en het geloof was er. Hey ho, let’s go!

En jawel “save the best for last” wordt er wel eens gezegd. De laatste thuiswedstrijd tegen koploper Animo was een echte thriller. De eerder gespeelde uitwedstrijd werd op het laatste moment verloren met 10-9 na een hele wedstrijd voor te hebben gestaan. Enkel winst zou dus een kampioenschap opleveren. 

Na het fluitsignaal van Twan (tweemeterzes), ging de E1 flitsend van start. Binnen enkele seconden zat de eerste erin. Al gauw stond het 4-1. Deze voorsprong van 3 werd eigenlijk de hele wedstrijd in stand gehouden. Tot in het laatste kwart. Heel langzaam sloop de tegenstander dichterbij. Onze doelpogingen vlogen er niet meer in Animo kwam in een flow. We hadden nog iets minder dan 2 minuten te spelen en stonden 11-10 voor. Zou dit een herhaling worden van de uitwedstrijd? De E1 besefte dat ze het moeilijk hadden en besloten het dan maar tactisch op z’n Cruijffiaans uit te spelen. “Als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren” En zo geschiedde. Na iets minder dan 2 minuten klonk het laatste fluitsignaal van Twan. KAMPIOEN!!! 

Van een speelveld naar meer
Niet alleen groeide het team hechter naar elkaar toe, ook de ouders vormden een hechte club. Zaterdagavonden veranderden spontaan in mini-uitjes op de tribune, waar we samen ons blauwwitte vlaggenschip aanmoedigden. De diepgaande teksten van de Wajo’s kunnen we nog net niet meezingen (sorry Jochem, daar wordt aan gewerkt!). Een ander hoogtepunt was 10 april in Ahoy. Om daar met het E1 team en ouders korfbal op écht het allerhoogste niveau te mogen bewonderen. KV Wageningen 1, nog één keer promoveren in de zaal en dan staan jullie daar ook! En als cherry on the cake konden we het seizoen (ongeslagen 😉) afsluiten met een zomertoernooi op ons eigen sportcomplex. Nog één keer hebben ze kunnen vlammen met z’n allen, wat overigens niet moeilijk was bij de 32+ graden…

Het einde is in zicht (ook van dit verslag..) - klaar voor een nieuw geel hoofdstuk J13!

De afgelopen jaren heb ik genoten van de geweldige coördinatie van Yvonne en Petra. Dank jullie wel, ik ga jullie missen! De lat ligt hoog voor Nico 😉 Vanaf eind augustus ga ik samen met Sterre aan de slag bij team geel J13. Achttal korfbal, twee velden en een korf van 3 meter. We hebben er super veel zin! En natuurlijk gaan we zeker enkele spelers en ouders missen van de E1. Maar uit het team (of oog) betekent nog niet uit het hart. Genoeg te beleven bij KV Wageningen. Vergeet vooral ook niet het jongste kamp. Een onwijs leuk meerdaagse activiteit voor onze jeugd!

En als de ouders elkaar ook wat vaker willen zien of de club beter willen leren kennen, heb ik een afsluitende tip. Nee, geen ouderkorfbalkamp (hoe zou dat zijn eigenlijk?), maar kom eens een keer korfbalproeven bij de training van de Recreanten. Een erg leuke groep met diverse sportachtergronden. En bij goed gedrag, mag je misschien ook nog eens invallen bij de midweek..😉

Fijne zomer en tot volgend seizoen langs de lijn!

Marco